bo ja mam zęby w dupie

 W moim życiu są dwie pajse - muzyka i fotografia. Jedną odbiera się oczami, drugą uszami. Czasem jest tak, że słuchając muzyki zamykam oczy i widzę obrazy i czasem też jest odwrotnie; patrzę na zdjęcie i słyszę muzykę. I największymi mistrzami są dla mnie ludzie, którzy swoją twórczością coś opowiadają. Ich zdjęcia opowiadają muzykę, bądź też odwrotnie. Ten Pan, Jerzy Bożyk, jest dla mnie mistrzem właśnie dlatego, że sobą i swoją muzyką opowiada historię. I robi to w taki sposób, że słuchając go uśmiecham się czały czas. Niesamowicie charyzmatyczny, klimatyczny, pogodny i wesoły starszy Pan. Pan przez duże "P".